Z dziejów miasta – zakony
Z dziejów miasta – zakony
ZAKONY W ŚREDNIOWIECZNYM LWÓWKU ŚLĄSKIM
(…) Początki funkcjonowania konwentu franciszkańskiego we Lwówku Śląskim są trudne do ustalenia. Najprawdopodobniej, jak przypuszcza Janina Eysymontt, dopiero w 1248 r. uzyskali oni teren – działkę pod budowę klasztoru oraz niezbędne na to przedsięwzięcie środki. Zapewne w ten sposób został zakończony długotrwały proces prawnej fundacji zapoczątkowany przez Henryka II Pobożnego, a zakończony przez jego syna Henryka III legnickiego. Działkę pod miastem, w pobliżu zamku książęcego podarował zakonnikom ród Lange (Długi), a rycerz Henryk Lange (Długi), lwówecki kasztelan, uposażył ich czynszem z jednego łanu i ziemią. (…) Początkowo lwówecki konwent należał do prowincji czesko-polskiej, ale już w 1268 r. wymieniany jest wśród placówek należących do saskiej prowincji zakonnej. „(…)
Źródło: Jędrasiak Z., Primke R., Kościół franciszkanów we Lwówku Śląskim”, Lwówek Śląski 1999, s. 5
Z dziejów miasta – zakony
(…) „Dokładna data przybycia maltańczyków do Lwówka Śląskiego nie jest znana. Najprawdopodobniej jednak dotarli oni do miasta przed przekazaniem im przez księcia Bernarda patronatu kościołem parafialnym Najświętszej Marii Panny i kościołem św. Jana Chrzciciela, co nastąpiło 18 marca 1281 roku. Świadczyć o tym może stwierdzenie, dotyczące przekazania praw „tamtejszemu szpitalowi joannitów”, zawarte w dokumencie biskupa Tomasza z 1282 roku, potwierdzającym nadanie patronatu. Joannici otrzymali przynależną kościołowi dziesięcinę oraz wieś Płakowice, na obszarze której maltańczycy wznieśli niewielki zameczek chroniący bród na Bobrze. Pierwszy, znany z imienia komtur, Konrad, pojawił się w źródłach w 1289 r. W tym okresie joannici uzyskali również patronat nad kościołem w Chmielnie.
Lwówecka komandoria najprawdopodobniej obsadzona była przez dziesięciu braci , ale o jej poziomie świadczyć może wybór na wielkiego przeora w 1337 roku Gallusa (Gawła) ze Lwówka (1338-1362), któremu podlegały placówki w Czechach, Polsce, Morawach Austrii i Styrii. nie należała jednak ona do najsilniejszych jednostek pod względem gospodarczym, gdyż, na przykład w 1753 roku, przyniosła zaledwie 1300 florenów dochodu.” (…)
Źródło: Primke R., Lwóweccy Maltańczycy, Sudety 2002 nr 2, s. 26
Ilustracje pochodzą ze zbiorów LTR